»CDC podnosi poziom alarmu małpiej ospy do poziomu 2, zaleca maski podczas podróży
CDC ostrzega, że choroba jest najbardziej rozpowszechniona wśród „mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami”
CDC podniosło w poniedziałek poziom alarmowy dla małpiej ospy do poziomu 2, zalecając podróżnym noszenie masek i innych środków zdrowotnych.
Chociaż nie jest to poziom COVID-19, ospa małp rozprzestrzeniła się po całym świecie z Afryki od marca. Objawy ospy małp zaczynają przypominać grypę, ale wkrótce rozszerzają się do obrzęku węzłów chłonnych i wysypki na całym ciele i twarzy. Ostatecznie na obszarach wysypki tworzą się bolesne zmiany, pozostawiając poważne blizny.
„Przypadki małpiej ospy zostały zgłoszone w Europie, Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Afryce, Azji i Australii” – napisało CDC w swoim ostrzeżeniu.«
Źródło: FoxNews.com (06.06.2022)
https://www.foxnews.com/health/cdc-monkeypox-alert-level-2-recommends-masks-travel
»Niemcy - pierwszy przypadek pochodzącej z Afryki małpiej ospy został potwierdzony w Niemczech. Jak poinformował w piątek 20 maja w Monachium Instytut Mikrobiologii Bundeswehry, w czwartek u jednego z pacjentów ponad wszelką wątpliwość wykryto wirusa. U pacjenta wystąpiły charakterystyczne zmiany skórne - informuje agencja dpa.«
Źródło: Puls Medycyny (24/27.05.2022)
https://pulsmedycyny.pl/malpia-ospa-w-jakich-krajach-potwierdzono-przypadki-zakazen-lista-1151251
»Małpia ospa - objawy choroby. Jak odróżnić ją od innych infekcji?
Objawy małpiej ospy są dość charakterystyczne, a najbardziej wyraźny z nich - czyli wysypka skórna - pojawia się już po 1 do 3 dni po zaobserwowaniu pierwszych symptomów, co znacząco ułatwia diagnostykę. Okres inkubacji (wykluwania się) choroby wynosi od 6 do 13 dni, natomiast czas jej trwania to zwykle od 2 do 4 tygodni. Wśród pierwszych objawów ospy małpiej możemy odnotować:
• gorączkę i dreszcze;
• bóle głowy, mięśni, ból pleców;
• uczucie zmęczenia, wzmożoną senność;
• powiększenie węzłów chłonnych (co odróżnia ospę małpią od ospy prawdziwej, w trakcie której węzły chłonne nie ulegają powiększeniu).
Od jednego do kilku dni po wystąpieniu wymienionych powyżej objawów małpiej ospy, na ciele pacjenta pojawiają się zmiany skórne w postaci płaskich, małych plamek, które później przeistaczają się w grudki i pęcherzyki wypełnione przezroczystym płynem i/lub ropą. Po pewnym czasie w ich miejscu tworzą się krosty, a następnie - strupy. W wydzielinie ze zmian skórnych znajdują się patogeny, dlatego osoby opiekujące się chorym nie powinny mieć z nimi kontaktu. W diagnostyce małpiej ospy stosuje się oczywiście badanie przedmiotowe (lekarz bada chorego bezpośrednio), a także badanie laboratoryjne próbek wysięku ze zmian skórnych lub samych zmian - wykazuje się wówczas obecność wirusa.«
Źródło: „Apteka OLMED” (30.05.2022)
https://www.aptekaolmed.pl/blog/artykul/malpia-ospa-najwazniejsze-informacje-zakazenia-leczenie-i-objawy-ospy-malpiej,238.html
Chociaż nie jest to poziom COVID-19, ospa małp rozprzestrzeniła się po całym świecie z Afryki od marca. Objawy ospy małp zaczynają przypominać grypę, ale wkrótce rozszerzają się do obrzęku węzłów chłonnych i wysypki na całym ciele i twarzy. Ostatecznie na obszarach wysypki tworzą się bolesne zmiany, pozostawiając poważne blizny.
„Przypadki małpiej ospy zostały zgłoszone w Europie, Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Afryce, Azji i Australii” – napisało CDC w swoim ostrzeżeniu.«
Źródło: FoxNews.com (06.06.2022)
https://www.foxnews.com/health/cdc-monkeypox-alert-level-2-recommends-masks-travel
»Niemcy - pierwszy przypadek pochodzącej z Afryki małpiej ospy został potwierdzony w Niemczech. Jak poinformował w piątek 20 maja w Monachium Instytut Mikrobiologii Bundeswehry, w czwartek u jednego z pacjentów ponad wszelką wątpliwość wykryto wirusa. U pacjenta wystąpiły charakterystyczne zmiany skórne - informuje agencja dpa.«
Źródło: Puls Medycyny (24/27.05.2022)
https://pulsmedycyny.pl/malpia-ospa-w-jakich-krajach-potwierdzono-przypadki-zakazen-lista-1151251
»Małpia ospa - objawy choroby. Jak odróżnić ją od innych infekcji?
Objawy małpiej ospy są dość charakterystyczne, a najbardziej wyraźny z nich - czyli wysypka skórna - pojawia się już po 1 do 3 dni po zaobserwowaniu pierwszych symptomów, co znacząco ułatwia diagnostykę. Okres inkubacji (wykluwania się) choroby wynosi od 6 do 13 dni, natomiast czas jej trwania to zwykle od 2 do 4 tygodni. Wśród pierwszych objawów ospy małpiej możemy odnotować:
• gorączkę i dreszcze;
• bóle głowy, mięśni, ból pleców;
• uczucie zmęczenia, wzmożoną senność;
• powiększenie węzłów chłonnych (co odróżnia ospę małpią od ospy prawdziwej, w trakcie której węzły chłonne nie ulegają powiększeniu).
Od jednego do kilku dni po wystąpieniu wymienionych powyżej objawów małpiej ospy, na ciele pacjenta pojawiają się zmiany skórne w postaci płaskich, małych plamek, które później przeistaczają się w grudki i pęcherzyki wypełnione przezroczystym płynem i/lub ropą. Po pewnym czasie w ich miejscu tworzą się krosty, a następnie - strupy. W wydzielinie ze zmian skórnych znajdują się patogeny, dlatego osoby opiekujące się chorym nie powinny mieć z nimi kontaktu. W diagnostyce małpiej ospy stosuje się oczywiście badanie przedmiotowe (lekarz bada chorego bezpośrednio), a także badanie laboratoryjne próbek wysięku ze zmian skórnych lub samych zmian - wykazuje się wówczas obecność wirusa.«
Źródło: „Apteka OLMED” (30.05.2022)
https://www.aptekaolmed.pl/blog/artykul/malpia-ospa-najwazniejsze-informacje-zakazenia-leczenie-i-objawy-ospy-malpiej,238.html
»AIDS – przyczyny, objawy i przebieg zakażenia
Zakażenie HIV jest najczęstszą przyczyną nabytego niedoboru odporności na świecie. AIDS to choroba, rozwijająca się w wyniku infekcji HIV. W jej przebiegu dochodzi do coraz głębszego upośledzenia mechanizmów odpornościowych i w konsekwencji do występowania infekcji oraz nowotworów oportunistycznych. Od 1988 roku dzień 1 grudnia jest obchodzony jako Światowy Dzień AIDS.
Kto i jak może zakazić się HIV
Na zakażenie HIV narażona jest każda aktywna seksualnie osoba oraz osoby narażone na kontakt z krwią innych osób lub z przedmiotami nią zanieczyszczonymi (czyli np. personel medyczny, osoby przyjmujące narkotyki dożylne). Wirus może również przenieść się z nieleczonej matki na dziecko podczas ciąży i porodu. Ryzyko takiej transmisji to około 25-30%.
W praktyce, zakażenia najczęściej mają miejsce w wyniku ryzykownych kontaktów seksualnych, czyli takich które nie są zabezpieczone prezerwatywą. W związku z tym bardzo ważne jest, aby zawsze stosować prezerwatywy w kontaktach seksualnych (zarówno heteroseksualnych, jak i homoseksualnych), jeśli nie mamy potwierdzenia (w postaci negatywnego wyniku testu) co do zdrowia partnera.
(…)
Pierwsze objawy zakażenia HIV
Pierwsze objawy możliwe są do zaobserwowania 1 do 8 tygodni po zakażeniu. Objawiają się one jako ostra choroba retrowirusowa i przypominają mononukleozę zakaźną. Najczęstszy objaw to gorączka, która występuje u około 96% pacjentów. Inne, nieco mniej częste objawy (zgłaszane przez około 70% pacjentów) to: zmęczenie, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, wysypka na twarzy, rękach, stopach i tułowiu, zapalenie gardła, bóle mięśniowo-stawowe, biegunka czy bóle głowy. Objawy utrzymują się od kilku dni do kilkunastu tygodniu, zwykle poniżej 14 dni. Choroba może mieć również przebieg skąpoobjawowy w postaci utrzymującego się kilka dnia stanu podgorączkowego.
(…)
Jak nie można zakazić się HIV?
HIV nie przenosi się tak, jak przeziębienie czy grypa – nie możemy zatem zakazić się, jeśli osoba chora kaszle lub kicha w naszej obecności. Niezakaźne są także ślina, pot, mocz, kał, łzy i wymiociny osób chorych (chyba, że są widocznie zanieczyszczone krwią). Wobec tego mieszkanie pod jednym dachem z osobą zakażoną HIV nie stwarza ryzyka przeniesienia zakażenia, pod warunkiem, że każdy z domowników ma własną szczoteczkę do zębów i maszynkę do golenia. Nie można również zakazić się HIV poprzez dotykanie skóry osoby zakażonej, nawet jeśli jest spocona. Zagrożenia nie stanowi też korzystanie ze wspólnych sztućców, talerzy i innych naczyń, współdzielenie łazienki, pływanie w basenie czy przebywanie w bliskiej odległości od osoby chorej (np. w komunikacji miejskiej czy w kinie).«
Źródło: PZU Zdrowie - „Poradnik o zdrowiu” (01.12.2020)
https://www.pzuzdrowie.pl/poradnik-o-zdrowiu/choroby/aids-przyczyny-objawy-i-przebieg-zakazenia
»Pierwsze objawy HIV
Wśród pierwszych objawów infekcji wirusem HIV należy wymienić m.in. podwyższoną temperaturę ciała, bóle mięśni i stawów, osłabienie, przewlekłe uczucie zmęczenia, bóle gardła, powiększenie węzłów chłonnych, pleśniawki w jamie ustnej, nocne poty. Do powszechnie występujących objawów można też zaliczyć dolegliwości żołądkowo-jelitowe, zwykle w postaci bólów brzucha, biegunki, nudności, wymiotów. Objawy te określa się mianem ostrego zespołu retrowirusowego.
Przebieg zakażenia HIV
Pierwsze objawy zakażenia HIV, o których wspomniano powyżej, pojawiają się zwykle po 2-3 tygodniach od zakażenia. Zazwyczaj trwają one ok. 14 dni i ustępują samoistnie (nie wymagają leczenia). Podczas tego etapu praktycznie niemożliwe jest wykrycie infekcji, ponieważ we krwi brakuje przeciwciał anty-HIV. Po ustaniu pierwszych objawów zakażenia następuje tzw. faza latencji, czyli okres bezobjawowy. Może ona trwać dziesięć, a nawet kilkanaście lat. W trakcie tej fazy może rozwinąć się małopłytkowość. W tym okresie możliwe jest już zdiagnozowanie infekcji, poprzez oznaczenie przeciwciał anty-HIV. To właśnie w tym czasie włączenie leczenia antyretrowirusowego daje najlepsze rokowania. Po fazie latencji pojawia się stadium objawowe, które wynika m.in. ze stopniowego upośledzania odporności.
Skutki HIV
Ostatnim etapem zakażenia wirusem HIV jest AIDS. Podczas tej fazy bardzo często dochodzi do pojawienia się wysypki skórnej (głównie na tułowiu), która przybiera czerwonawy kolor i plamisto-grudkowy charakter. Dodatkowo na skutek infekcji bardzo często dochodzi do znacznej utraty masy ciała w krótkim okresie. Infekcja wirusem HIV może prowadzić też do zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego, co może objawiać się m.in. wystąpieniem neuropatii obwodowych, zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, czy też porażeniem nerwu twarzowego. Osoby zakażone są również bardziej narażone na rozwój takich dolegliwości i chorób jak:
• Kandydoza i owrzodzenie jamy ustnej
• Łojotokowe zapalenie skóry
• Łuszczyca
• Zakażenie wirusem opryszczki
• Półpasiec
• Zapalenie płuc
• Nowotwory (np. mięsak Kaposiego, pierwotny chłoniak mózgu)
• Zaburzenia pamięci, depresja
U osób z postępującym upośledzeniem odporności obserwuje się nawracającą gorączkę i biegunki, nocne poty (jeszcze bardziej obfite, niż w pierwszej fazie), wyraźne zmęczenie i osłabienie, a także rany zlokalizowane w jamie ustnej, odbycie i na narządach płciowych.«
Źródło: Nowa Farmacja (13.02.2021)
https://www.nowafarmacja.pl/blog/wirus-hiv-co-to-jest-jak-mozna-sie-nim-zarazic-i-jakie-ma-objawy#Pierwsze_objawy_HIV
»Stosowanie szczepionek wektorowych z adenowirusem typu 5: przestroga
Piszemy, aby wyrazić zaniepokojenie zastosowaniem rekombinowanego wektora adenowirusa typu 5 (Ad5) do badania szczepionki przeciwko COVID-19 fazy 1,1 i kolejnych zaawansowanych badań. Ponad dziesięć lat temu zakończyliśmy badania fazy 2b Step i Phambili, w których oceniano szczepionkę HIV-1 zawierającą wektor Ad5 podawaną w trzech immunizacjach pod kątem skuteczności przeciwko nabyciu wirusa HIV-1.2, 3
Oba badania międzynarodowe wykazały zwiększone ryzyko nabycia wirusa HIV-1 wśród zaszczepionych mężczyzn.2, 4
Badanie Step wykazało, że mężczyźni, którzy byli seropozytywni pod względem Ad5 i nieobrzezani w momencie włączenia do badania, mieli podwyższone ryzyko nabycia wirusa HIV-1 w ciągu pierwszych 18 miesięcy obserwacji.5
Współczynniki ryzyka były szczególnie wysokie wśród mężczyzn nieobrzezanych i seropozytywnych w kierunku Ad5, którzy zgłaszali niezabezpieczony seks analny z insercją z partnerem, który był seropozytywny w kierunku HIV-1 lub miał nieznany status serologiczny na początku badania, co sugeruje możliwość zwiększonego ryzyka nabycia prącia HIV- 1. Co ważne, biorąc pod uwagę potencjalne zastosowanie wektorów Ad5 do zakażenia COVID-19, podobne zwiększone ryzyko zakażenia wirusem HIV zaobserwowano również u heteroseksualnych mężczyzn, którzy wzięli udział w badaniu Phambili.4
Wydaje się, że efekt ten utrzymywał się w czasie. Oba badania obejmowały konstrukt Ad5, który nie zawierał otoczki HIV-1. W innym badaniu HIV, przeprowadzonym tylko na mężczyznach, którzy byli seronegatywni pod względem Ad5 i obrzezani, zastosowano prim DNA, a następnie wektor Ad5, w którym oba konstrukty zawierały otoczkę HIV-1.6
Nie odnotowano zwiększonego ryzyka zakażenia wirusem HIV. Konferencja konsensusu dotycząca wektorów Ad5, która odbyła się w 2013 r. i była sponsorowana przez National Institutes of Health, wskazała na najbardziej prawdopodobne wyjaśnienie tych różnic związanych z potencjalnymi równoważącymi skutkami odpowiedzi immunologicznych otoczki w łagodzeniu skutków wektora Ad5 na pozyskiwanie wirusa HIV-1.7
Wnioski z tej konferencji konsensusu ostrzegły, że próby szczepionek innych niż HIV, w których zastosowano podobne wektory na obszarach o wysokim rozpowszechnieniu HIV, mogą prowadzić do zwiększonego ryzyka nabycia HIV-1 w zaszczepionej populacji. Wydaje się, że zwiększone ryzyko nabycia wirusa HIV-1 ogranicza się do mężczyzn; podobnego wzrostu ryzyka nie zaobserwowano u kobiet w badaniu Phambili.4
[…]
Na podstawie tych ustaleń obawiamy się, że zastosowanie wektora Ad5 do immunizacji przeciwko koronawirusowi zespołu ostrej ostrej niewydolności oddechowej 2 (SARS-CoV-2) może podobnie zwiększyć ryzyko nabycia wirusa HIV-1 wśród mężczyzn, którzy otrzymają szczepionkę. Zarówno pandemie HIV, jak i COVID-19 nieproporcjonalnie dotykają wrażliwe populacje na całym świecie. Wprowadzenie skutecznej szczepionki SARS-CoV-2 na całym świecie mogłoby zostać podane populacjom zagrożonym zakażeniem wirusem HIV, co mogłoby potencjalnie zwiększyć ryzyko nabycia wirusa HIV-1. Ta ważna uwaga dotycząca bezpieczeństwa powinna zostać dokładnie oceniona przed dalszym opracowaniem szczepionek Ad5 na SARS-CoV-2, a dokumenty świadomej zgody dotyczące tych potencjalnych zagrożeń powinny odzwierciedlać znaczną literaturę dotyczącą nabywania wirusa HIV-1 przez wektory Ad5.«
Źródło: The Lancet
Use of adenovirus type-5 vectored vaccines: a cautionary tale
Correspondence| Volume 396, ISSUE 10260, e68-e69, October 31, 2020
https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)32156-5/fulltext
Postscriptum
Bumper NEWS presents - Co tam słychać w ZOO ?! (cz.1.)
